رئیس اداره جنگل‌داری و جنگل‌کاری منابع طبیعی استان:
سالانه باید سه میلیون اصله نهال کاشت شود
خزایی: ۱۲ قشر مختلف جامعه با توجه به مسئولیت اجتماعی که هر فرد ایرانی در قبال حفظ آب، خاک و منابع طبیعی سرزمین دارد، می‌توانند در طرح کاشت یک میلیارد درخت مشارکت کنند.
*نازنین ناصری
*کارشناس ارشد محیط زیست
رئیس اداره جنگل‌داری و جنگل‌کاری منابع طبیعی استان با اشاره به این‌که مساحت اراضی جنگلی، پارک‌ها و ذخیره‌گاه‌های جنگلی همدان ۴۵ هزار هکتار است، اظهار می‌کند: این عرصه‌ها متناسب با اهداف متنوعی که دارند، می‌توانند از ذخیره‌گاه‌های جنگلی، ذخیره‌های ژنتیکی، گونه‌ای و اکوسیستمی محافظت کنند. جنگل‌کاری عرصه‌ها نفوذ آب‌های سطحی را بیشتر، فرسایش و ریزگردها را کاهش و ایجاد زیبایی منظر را در پی دارد.
«حمید خزایی» با بیان این‌که یکی از طرح‌های راهبردی و محوری که در سطح کشور مطرح شده، طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت است، بیان می‌کند: این طرح از سال ۱۴۰۲ به مدت چهار سال با برنامه تولید و کاشت نهال اجرا می‌شود. سهم استان همدان از یک میلیارد درخت، ۱۲ میلیون اصله در نظر گرفته شده که سالانه سه میلیون اصله نهال باید کاشت شود.
طرح مردمی کاشت نهال
خزایی با تأکید بر این‌که طرح کاشت نهال، یک طرح مردمی است، عنوان می‌کند: در برنامه تولید نهال، ۱۲ قشر مختلف جامعه شامل آموزش‌و‌پرورش، شهرداری‌ها، دهیاری‌ها، ارگان‌های مختلف اعم از ارتش، سپاه، نیروی انتظامی با توجه به مسئولیت اجتماعی که هر فرد ایرانی در قبال حفظ آب، خاک و منابع طبیعی سرزمین دارد، در این طرح می‌توانند مشارکت کنند و در عرصه‌هایی که در اختیار آن‌ها است را برای تولید و کاشت نهال معرفی کنند. عموم مردم که امکان تولید تعداد مشخصی نهال را دارند، می‌توانند در برنامه تولید نهال و همچنین در قدم بعدی کاشت و نگهداری همکاری کند؛ زیرا کاشت و نگهداری در اولویت قرار دارد تا نهال‌هایی که کشت می‌شود بتوانند در طول زمان مراقبت مناسبی داشته و به نتیجه حاصل برسند.
اهداف و گونه‌های مدنظر طرح
خزایی با اشاره به این‌که این طرح اهداف مختلفی از جمله افزایش فضای سبز را دنبال می‌کند و می‌تواند در کنار تولید چوب، محصولات چند‌منظوره مانند بادام و گونه‌های دیگر در این زمینه ایفای نقش کند، اعلام می‌کند: سه دسته گونه برای این طرح در نظر گرفته شده، دسته اول گونه‌های طبیعی مانند بلوط، زالزالک، بنه، داغداغان، زرشک و سماق هستند که برای کاشت در عرصه‌های طبیعی و اراضی جنگلی استفاده می‌شوند.
دسته دوم از نهال‌ها شامل گونه‌هایی از جمله زبان گنجشک، اقاقیا، سرو نقره‌ای، کاج تهران، توت و سنجد است که جهت افزایش و توسعه فصای سبز و جنگل‌کاری در نظر گرفته می‌شوند و دسته آخر گونه صنوبر است که برای زراعت چوب استفاده می‌شود. با توجه با این‌که این گونه منفعت اقتصادی داشته و سریع الرشد است در مناطق مستعد می‌تواند به عنوان بادشکن یا توده‌ای کشت شود. همچنین کشاورزان برای حفاظت از زمین‌های زراعی خود در حاشیه اراضی خود به کاشت این گونه مبادرت می‌ورزند تا از منافع آن بصورت مستقیم و غیر مستقیم مانند درآمدزایی از طریق تولید چوب و جذب دی اکسید کربن بهره ببرند.
صنوبر نیاز کشور
وی ادامه می‌دهد: گونه صنوبر نیاز کشور بوده با توجه به این‌که در جنگل‌های شمال طرح تنفس جنگل مطرح شده و برداشت چوب به صورت صنعتی از این جنگل‌ها انجام نمی‌شود، بنابراین کشور به چوب نیاز دارد که این نیاز می‌تواند از طریق زراعت چوب گونه‌های سریع الرشد تأمین شود .
خزایی همچنین می‌گوید: یکی از هدف‌های این طرح این است که پروژه‌محور باشد. باید مشخص شود کجا تولید شود و در کجا کشت شود. اگر کسی متقاضی تولید نهال است، بایستی به اداره منابع طبیعی شهرستان‌ها مراجعه کرده و عرصه خود را برای کشت نهال معرفی نماید. همکاران بنده فرد را راهنمائی می‌کنند و عرصه را بازدید کرده و ظرفیت عرصه را برای تولید نهال می‌سنجند که متناسب با شرایط و محدودیت‌ها در عرصه مد نظر پس از شناسایی می‌توانند برای عملیات کاشت نهال اقدام کنند.