*فاطمه کاظمی
*دبیر تحریریه
تجربه نشان داده مدیران، مسئولان و البته نمایندگان مجلس در همدان، اعتقادی به کار کارشناسی ندارند و نظرات پیشنهادات و انتقادات متخصصان برای آن‌ها محلی از اعراب ندارد. صدها طرح، پروژه و برنامه و اقدام مدیریتی در همدان را می‌توان نام برد که بدون انجام مطالعه و طی‌کردن روند پژوهشی اجرا شده و حتی قبل و حین اجرای آن‌ها، انتقادات، پیشنهادات و نظرات کارشناسان و متخصصان مورد بی‌توجهی مدیران قرار گرفته و چند سال بعد اثرات منفی اجرای آن طرح‌ها و پروژه‌های غیرکارشناسی در زندگی شهروندان دیده شده و آسیب‌های آن‌ها گریبان زندگی مردم را گرفته اما مدیران و مسئولانی که بر اجرای این طرح‌ها و پروژه‌ها اصرار داشتند، حتی خود را ملزم به پاسخگویی به شهروندان ندیده‌اند چه برسد به این‌که تن به عذرخواهی دهند.
قبلا حداقل ژست اعتقاد به کار کارشناسی می‌گرفتند و بودجه‌ای انجام کارهای پژوهشی اختصاص می‌دادند اما حالا دیگر نیازی به ژست‌گرفتن هم نمی‌بینند و چشم در چشم مردم می‌گویند: «وظیفه من به عنوان نماینده این است که فشار بیاورم طرح جامع تصویب شود».
طرحی که آقای نماینده درباره آن صحبت می‌کند، طرح جامع؛ یعنی طرحی است که چشم‌انداز حداقل ۲۰ سال آینده همدان را تعیین می‌کند و تقریبا می‌توان گفت هیچ کارشناس، متخصص و استاد دانشگاه در حوزه شهرسازی با آن موافق نیست. از همان روزهای آغازین ارائه این طرح، حداقل هزار ایراد اساسی به آن گرفته شد و صدها متخصص و کارشناس در نامه به وزیر و معاون وزیر و سایر مقامات کشوری درخواست جلوگیری از تصویب آن را داشتند اما همان مدیران و مسئولان و نمایندگان بدون توجه به این اعتراضات و ایرادات کار خودشان را کردند و هنوز هم سعی در تصویب یک طرح ناقص دارند.
ادای جمله قصار «وظیفه من به عنوان نماینده این است که فشار بیاورم طرح جامع تصویب شود»، از طرف نماینده همدان، اعتراضات زیادی برانگیخت و وی مجبور شد در مصاحبه‌ای بگوید: در موضوع طرح جامع به کار کارشناسی معتقد است اما می‌توان به مستنداتی اشاره کرد که نشان می‌دهد این جمله هم مانند قبل، یک ژست بی‌مایه است.
۱۷دی سال گذشته، طی جلسه‌ای که در تالار قرآن، با حضور اعضای شورا و استانداری به منظور بررسی طرح جامع برگزار شد، مشاور و اعضای کمیته فنی با ادغام شهر جورقان به همدان مخالفت کردند و علت آن را اتصال فیزیکی و کالبدی نداشتن جورقان به همدان، تفاوت‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بین دو شهر و تفاوت ساختار کالبدی دو شهر عنوان کردند. اما در کمال تعجب طی جلسه‌ای که ۱۷ فروردین سال جاری در کارگروه زیربنایی، توسعه روستایی، عشایری شهری و آمایش سرزمین و محیط زیست برگزار شد در بند۲ صورت جلسه با الحاق محدوده شهر جورقان آن هم برابر طرح جامع مصوب موافقت شده است.
آیا مشاور و اعضای کمیته فنی شهر خود را تغییر داده‌اند یا در طول دو ماه کار کارشناسی انجام شده یا موضوع جنگ قدرت است؟ اعضای شواری شهر جورقان طی نامه‌ای به مدیرکل مسکن و شهرسازی استان همدان مخالفت خود را با الحاق جورقان به همدان اعلام کرده‌اند و اهالی جورقان در طوماری که به امضای صدها نفر رسیده اعتراض خود به تصمیم اعلام کرده‌اند اما همچنان اصرار به اجرای این طرح وجود دارد. اگر این فشار قدرت نیست پس چیست؟ کدام مطالعه کارشناسی اجرای این طرح را توجیه می‌کند؟
نکته غم انگیزتر که نباید در سایه اجرای طرح الحاق جورقان به همدان مورد غفلت قرار گیرد احداث کمربند شرقی- غربی است که عملا بخش زیادی از زمین‌های کشاورزی را از بین خواهد برد و همدان را دچار چالش‌های جدی محیط زیستی و آبی و عملا همدان را به یک شهر حاشیه‌ای تبدیل خواهد کرد. جالب این‌که چنین چیزی اصلا در طرح جامع ارائه شده، مطرح نشده بود. شنیده‌ها حاکی است آقای نماینده خودکار خود را روی نقشه همدان چرخانده و گفته این‌جا باید کمربندی احداث شود. آیا این معنای کار کارشناسی است؟
آینده اجتماعی، اقتصادی فرهنگی و گردشگری همدان قربانی جنگ قدرت شده و گویا هرکس می‌خواهد از این شهر غنیمت بیشتری از آن خود کند و تنها مردم هستند که این وسط دیده نمی‌شوند هرچند در نمایش‌های رسانه‌ای همسو از مردم مایه می‌گذارند.