غم استاد

*شعر زنده‌یاد ابوالحسن روح القدوس در رثای حسین غیور

دریغ رفت کسی کز جهان فراتر بود

به علم و شعر و ریاضی بزو مفخر بود

بیان واقع و حق است این، نه اغراق

که هشترودی دیگر، برای کشور بود

غیور شادروان در ریاضیات بدیع

همیشه مبتکر و مبدع و نو آور بود

نه در علوم ریاضی، به شعر و فلسفه هم

زهمگنان به نام زمان خود سر بود

به خطه­ی همدان اعتبار دیگر داد

که نام آور و و استاد و مرد دیگر بود

چنان که باید و شاید کسی او را نشناخت

زهر چه گفت هر آن کس، دوصد برابر بود

وزین و مردمی و با وقار و خوش رفتار

نجیب و پاک و صمیمی و دوست و یاور بود

هر آنچه هست به خوبان غیور تنها داشت

که بی وصا به مال و مقام و زیور بود

کم است این همه روح القدس در اوصافش

که آن بزرگ فزون از هزار دفتر بود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *