*ابراهیم قیاسوند
*عضو سازمان نظام مهندسی ساختمان استان همدان
در کلام بزرگان ملی و مذهبی ما، همواره بر لزوم پاسداشت سرمایه‌های معنوی گذشتگان تأکید شده است. آثار به یادگار مانده از ائمه نور و هدایت برای نسل‌های آتی، سیره زندگی و کلام نورانی ایشان است که در منابع روایی ما با تلاش محققین ارزشمندی حفظ و ضبط شده است و آثار به یادگار مانده از هنرمندان و شعرای ارزشمند این مرز و بوم نیز با تلاش تعداد کثیری از علاقمندان علم و ادب و هنر حفظ شده است. یکی از مصادیق آثار هنری ارزشمند، بناهایی است که طی دهه‌ها و یا سده‌های گذشته ساخته شده و بقایای آن هنوز برای نسل کنونی پابرجاست و این بقایا می‌تواند چراغی برای خلق کنندگان آثار ارزشمند آتی باشد.
نیک مشخص است که باید در وهله اول، آثار ارزشمند در هر حوزه توسط افرادی که در آن حوزه در حال فعالیت هستند، حفظ و نگهداری شود و در صورتی که این افراد در حفظ و نگهداشت این آثار کوتاهی کنند، قاعدتاً نمی‌توانند آثاری ارزشمند برای آیندگان خلق کنند. چراکه اساساً شخص بی اصالت قدرت اثرگذاری نداشته و یکی از رموز ماندگاری آثار به جای مانده از پیشنیان ما، اصالت خالقان آن آثار بوده است.
طی چند روز اخیر، خواستی همگانی از مجموعه‌ای از هنرمندان و معماران ارزشمند این خاک تحت عنوان حفظ یکی از آثار ارزشمند مهندس فرهیخته، شادروان محمود نیامی در شهر همدان، خیابان جهان‌نما تحت عنوان خانه اقبالیان مطرح شده است. به نظر من ابتدا لازم است صرف نظر از به ثمر نشستن این خواست همگانی، هیچ یک از مهندسان ساختمان با احترام به اصالت این ساختمان (در وهله اول مهندسان معمار)، برای بنایی که قرار است جایگزین اثر هنری ارزشمند مهندس زنده‌یاد نیامی شود، تحت هر عنوانی قعالیتی نکنند. به عبارتی لازم است مهندسان این مرز و بوم خصوصاٌ همدان، حرمت این بنا را پیش و بیش از سایرین حفظ کنند. قطعا هر مهندسی که در احداث بنای آتی که ممکن است در آینده ساخته شود، تلاشی کند، به آثار ارزشمند پیشینیان خویش بی‌توجه بوده و قاعدتاً فرد اصیلی محسوب نمی‌شود.