متواضع و به دور از هیاهوی متداول

0

*محمدجعفر محسنی

*خوشنویس و از شاگردان رنجبران

از آن‌جا که اینجانب هنرآموز هنر خوشنویسی، سال‌ها افتخار درک محضر درس استاد حسین رنجبران را داشته‌ام برآن شدم تا در یادنامه‌ای که در بزرگداشت آن استاد فقید به مناسبت سال روز درگذشت استاد عشق و هنر، استاد نام‌آور خوشنویسی زنده‌یاد رنجبران در دست تهیه است به سهم خود یادی از ایشان کنم تا شاید  بدینوسیله اندکی این دین را نسبت به این معلم ادا کرده باشم.

باب آشنایی اینجانب با استاد در انجمن شعر همدان و به سال ۶۹ برمی‌گردد، استاد علاوه بر داشتن قلمی توانا در هنر خوشنویسی به طبع شعر نیز مزین بود، از آن‌جا که همواره علاقه‌مند به هنر فاخر خوشنویسی بودم با تشویق‌های ایشان در سال ۱۳۹۳ به صورت جدی فراگیری این هنر را نزد خودشان آغاز کردم.

در روزهای حضورشان در انجمن خوشنویسان همدان با کسب اجازه از استاد از ابتدا تا انتهای کلاس در آن‌جا حاضر و در محضر استاد مشق عشق می‌نوشتم، در مکتب استاد بود که موفق به کسب مدرک عالی شدم.

هنر استاد تنها در نگارش خط شکسته سرآمد بود که موجب کسب لوح برترین خوشنویس شکسته در سال  ۸۶ از وزیر ارشاد وقت شد، بلکه در خواندن خطوط شکسته قدما یدی طولانی داشت. توانایی ایشان در تندنویسی زبانزد بود چنان که سوره توحید را درسه دقیقه به نگارش در می‌آورد.

در هر جلسه توانایی و هنر خود در قلم‌تراشی را به هنر آموزانش به عنوان ضرورتی در هنر خوشنویسی منتقل می‌کرد. از این استاد بی‌بدیل آثار ماندگاری چون نگارش چند نسخه از قرآن مجید و اشعار بزرگانی چون باباطاهر و خیام بر جای مانده است.

در آن روزهای حضور نه تنها مشق عشق خوشنویسی می‌کردم که با حضور بیشتر در محضرشان درس زیست انسانی شرافتمندانه و شهروندی مسئولیت‌پذیر را فرا می‌گرفتم، یاد گرفتم چگونه متواضعانه و به دور از هیاهوی متداول، مسئولیت شهروندی خود مانند دستگیری از ضعفا را انجام می‌داد.

امید است با گرامیداشت بزرگانی چون استاد رنجبران که مایه فخر سرزمینمان و سرمایه ملی ما هستند کمکی به اعتلای فرهنگ و هنر میهن عزیزمان کنیم.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.