*طاهره عسگری
تأثیر تکنولوژی و صنعت بر تمامی ابعاد زندگی جوامع بشری امری غیرقابل انکار است و این روند بر نحوه زندگی شهروندان، ساخت‌و‌سازهای شهری تا تغذیه و مانند این را دستخوش تغییر و تحول کرده است.
به گفته مادران و پدران و نسل‌های قدیمی‌تر، زمانی بود که وقتی از دم در نانوان‌هایی رد میشدیم و بوی خوش نان وسوسه‌مان میکرد و با ولع تمام به داخل می‌رفتیم تا آن نان خوشمزه را خریداری کنیم …
اما چیزی که این روزها به عنوان نان میخریم و می‌خوریم اصلا تعریفی نیست که هیچ، تازه باعث می‌شود از خرید نان هم زده شویم. متأسفانه سنگگ و لواش و بربری و تافتان هم ندارد، تقریبا تمام نان‌هایی که این روزها در نانوایی‌ها پخت می‌شود بی‌کیفیت و دارای ظاهری تیره و خمیرگونه و ناپخته هستند. یک نانوا می‌گوید آرد خوبی نداریم، نانوای دیگر زیر بار بی‌تخصصی خودش نمی‌رود و در این میان تنها مردم هستند که ضرر می‌کنند و به ناچار مجبورند از آن‌ها استفاده کنند و اگر هم بخواهند اعتراضی کنند با واکنش‌های شدید نانواها و شنیدن این جمله که همینه که هست و اگر نمیپسندید نخرید و بروید مواجه می‌شوند. نان از ابتدا یکی از قوت‌های غالب و اصلی آدمی به شمار رفته که دستخوش تغییر شده، اما از آن‌جا که بو، طعم و مزه آن، از اهمیت ویژه‌ای به لحاظ شرعی و عرفی برخوردار بوده، روند تغییر در آن به مثابه سایر مواد غذایی دیگر سرعت نداشته، اما در چند سال گذشته، آن طعم و مزه‌ای که از یک نان خوب و لذیذ انتظار می‌رود، وجود ندارد و دیگر بوی نان در کوچه و خیابان نمی‌پیچد.
کم‌شدن حجم نان، کیفیت پائین و خشک و بلااستفاده شدن نان‌ها پس از گذشت ساعاتی، از جمله مهم‌ترین گلایه‌های شهروندان است.
از سویی دیگر نانوایان بر این باورند قیمت نان سبب شده است که نیروی کار باتجربه، انگیزه‌ای برای فعالیت در نانوایی نداشته باشد و نانوایی‌ها با کمبود نیروی ماهر روبرو شوند که همین موضوع منجر به کاهش کیفیت شده است. کمبود آرد سهمیه ای و قیمت بالای خمیر مایه، از دیگر گلایه‌های نانوایان است.
در این میان به نظر می‌رسد مسئولان و متولیان امر باید به فکر چاره‌ای جدی برای رفع مشکلات موجود و افزایش محسوس کیفیت نان باشند.بدون شک در کنار ایجاد مشوق‌های اقتصادی و به‌صرفه‌سازی پخت نان برای نانوایان، نظارت مستمر و دقیق بر فعالیت برخی نانوایی‌های استان که با سوءاستفاده از تفاوت قیمت آرد سهمیه‌ای و آزاد و فروش غیرقانونی آرد، به کم‌فروشی روی آورده و موجب نارضایتی عمومی جامعه شده‌اند، امری ضروری به‌نظر می‌رسد، که تا این مهم صورت نگیرد بهبودی در کیفیت نان و حاشیه‌های آن میسر نخواهد شد.