*«بخش آخر»
*یلدا خاکباز
*تسهیلگر حوزه کودک
برخی از رفتارهای مربوط به نقض حقوق کودک آشکار است. اما گاهی کسانی که آن‌ها را نقض می‌کنند از این واقعیت آگاه نیستند که کودک را از امکان برآورده شدن نیازها و بنابراین حقوق تضمین شده در پیمان‌نامه حقوق کودک محروم می‌کنند. برخی نمونه‌های نقض حقوق کودک که آشکار نیستند یا این‌که چنین انگاشته نمی‌شوند، در این‌جا آورده شده‌اند. در واقع کسانی که تربیت کودکان را به عهده دارند؛ بیشتر پدر ومادر، گاهی با انگیزه‌های زیر حقوق آنان را زیر پا می‌گذارند:
نادانی، بی مبادلاتی، سهل انگاری، دغدغه مشکلات خود، تجربه بد خود و الگوهایی که در دوران کودکی آن‌ها را دنبال کرده و رفتارهایی را که از آن‌ها سرمشق گرفته‌اند.
در زندگی روزمره خیلی به وضوح و آشکار می‌توان این سهل انگاری را در زندگی کودک مشاهده کرد. در دهه ۱۹۹۰ سازمان‌های جهانی بسیاری از جمله یونیسف (صندوق کودکان سازمان ملل متحد)، سازمان جهانی بهداشت و برخی دیگر، بیانیه‌های گوناگونی درباره رشد کودک و تغذیه سالم او منتشر کردند و برخی بیماری‌های مربوط به سو تغذیه در کودکان را مورد توجه قرار دادند. به طور کلی، هنگامی که از اهمیت تغذیه کودکان و نیازهای او به سخن می‌آید، اشاره بیشتر به کشورهایی است که در آن‌ها کودکان غذای کافی دریافت نمی‌کنند یا انتخاب غذا برای آن‌ها بسیار محدود است. نیازهای بنیادین کودک بدون توجه به این‌که در کدام کشور و منطقه زندگی می‌کند نکته مهمی است که باید به آن توجه داشت.
اشتباه‌های پدر و مادر و افراد نزدیک به کودک گاهی ممکن است پیامدهای روحی دیگری به دنبال داشته باشد به طور مثال می‌توان به آشنایی ِ کودک به محیط زندان در ملاقات‌های عمومی که یکی از افراد خانواده در زندان حضور دارند، اشاره کرد که متاسفانه قانونی برای حضورنداشتن کودک به عنوان ملاقات کننده در زندان وجود ندارد. همین بی‌توجهی به سلامت کودکان نقض آشکار حقوق کودک محسوب می‌شود که البته افزون بر آگاهی خود کودک از حقوقش، بزرگسالان نزدیک به او و نیز قانون‌گذاران باید در پشتیبانی از این حقوق کوشا باشند. اگر کودک امروز به درستی حمایت شود. از نقض حقوق او در آینده جلوگیری می‌شود. به امید جهانی صلح آمیزتر.