آقای استاندار؛ همدان مدیرکلی در تراز و شأن جامعه فرهنگی خود می‌خواهد
*سید امیر قشمی
*مدیر موزه آموزشوپرورش
هفته‌ای که گذشت مدیرکل آموزشوپرورش همدان که از حمایت‌های جمعی از نمایندگان استان برخوردار بود، بهدلیل مخالفت یکی از نمایندگان استان! تغییر کرد.
تغییر شتاب‌زده مدیرکل آموزشوپرورش که گفته می‌شود به دلیل برکناری مدیر آموزشوپرورش یکی شهرستان‌های استان صورت پذیرفت، نشان داد که آموزشوپرورش همچنان محل تاخت‌وتاز سیاسی گروه‌های فشار و زیاده‌خواه است. سال‌هاست که دخالت‌های بی‌حد و مرز عده‌ای معدود از نمایندگان مجلس درحوزه آموزشوپرورش به ویژه در هنگام عزل‌ونصب‌ها که یک تصمیم درون‌سازمانی است، سبب اتلاف وقت و ازدست‌رفتن فرصت‌ها در آموزشوپرورش شده و مدیران را از انجام وظایف ذاتی و تخصصی‌شان بازداشته است.
آن‌چه مهم‌تر از چرایی و تحلیل این استعفا است، انتخاب مدیرکل جدید است؛ چراکه تجربه چند سال اخیر نشان داده است پس از برکناری یا استعفای مدیرکل آموزشوپرورش، جناح‌ها و لابی‌های قدرت، تمام توان خود را برای اعمال نفوذ و معرفی فرد مورد نظر به کارمی‌گیرند تا با مهره‌چینی و تشکیل گروه‌های مدیریتی به زعم خود از این ظرفیت به عنوان برگ برنده درایام انتخابات بهره برداری کنند.
روی سخن با استاندار محترم است تا با حجت شرعی و مرعوب‌نشدن در مقابل افراد و جریان‌های زیاده‌خواه و با نظرخواهی از دلسوزان و متخصصان همه توان خود را برای معرفی مدیرکلی کاردان و شایسته به‌کار گیرد.
آقای استاندار!
مطالعه تاریخ آموزشوپرورش حاکی از آن است که، همدان در میان شهرهای مختلف کشور از پیشگامان آموزش نوین به‌شمار می‌آمده است. برابر مدارک موجود، تاریخ تأسیس اداره آموزشوپرورش همدان که در آن زمان اداره اوقاف نامیده می‌شد در سال ۱۳۳۱ هجری قمری برابر ۱۲۹۱ شمسی بوده است. چنان‌چه از یادداشت‌های میرزا محمد خان فریدالملک همدانی کارگزار در کتاب «خاطرات فرید» و همچنین گزارش روزنامه اتحاد «سال دوم، شماره چهارم» به دست می‌آید؛ مرحوم میرزا محمدعلی‌خان فریدالملک همدانی اولین رئیس اداره معارف و اوقاف همدان است که به مدت ده ماه ریاست آن را به عهده داشته است. پس از وی کسانی دیگر بر مسند این اداره تکیه زده‌اند که اکثر قریب به اتفاق آنان اهل فضل و دانش و ادب بوده و از سرآمدان زمان خود بوده‌اند. مدیرانی چون: علی اشرف ممتاز السلطان، محمدتقی فخر داعی، دکترکامکار پارسی، شیخ موسی نثری، علی محمد آزاد، مترجم نظام، معزالدین مهدوی، حسین بطحایی و … که در بنیان‌گذاری فرهنگ نوین همدان سهم بسزایی داشته‌اند.
اوج شکوفایی آموزشوپرورش همدان را هم می‌توان در این دوران مشاهده کرد؛ زمانی که آموزشوپرورش همدان تا مدت‌ها مرکز غرب کشور بود. در این بازه زمانی پیشرفت فرهنگ همدان به قدری رضایت‌بخش بوده است که اکثر شهرستان های غرب کشور برای اصلاح فرهنگ خود از همدان آموزگار و دبیر استخدام می‌کردند.
بعد از پیروزی انقلاب، اکثریت کسانی که بر مسند مدیریت آموزشوپرورش تکیه زدند منصوب جناح‌های سیاسی بودند که تنها به صرف وابستگی و نزدیکی با افراد یا فعالیت در ستاد انتخاباتی شخص و یا جریانی خاص در این جایگاه قرار گرفته‌اند. از میان این افراد، تنها تعداد انگشت‌شماری توانستند فکر و ایده‌ای نو ارائه دهند و کار و اثر ماندگار و جاودانه‌ای از خود به یادگار بگذارند که نام‌بردن از این افراد ممکن است باعث دلخوری و گلایه بعضی از دوستان که تقریباً همگی آنان دوران بازنشستگی را سپری می‌کنند، شود.
آقای استاندار!
معرفی یک مدیر با کفایت، مقبول، شایسته و کاردان، مبتنی بر شاخص‌ها از مطالبات جدی و بحق فرهنگیان است، این استان با پیشینه غنی و درخشان فرهنگی و تاریخی مدیری در شأن و تراز جامعه فرهیخته معلمان و مردم اصیل و با فرهنگ خود می‌خواهد.
آقای استاندار!
دیگر فرصت اشتباه‌کردن نیست، چنان‌چه تکرار چرخه معیوب و اشتباهات گذشته در فرایند انتخاب مدیران که تا به حال وجود داشته است، تداوم پیدا کند و ملاک‌های جناحی و گرایش‌های فکری خاص در انتصاب مدیران جایگزین شایسته‌سالاری و تعهد افراد شود، لطمه‌ها و آثار مخرب ناشی از آن جبران‌ناپذیر خواهد بود. بدون تردید همه افراد دارای گرایش‌های خاص و دیدگاه‌های متفاوت هستند، اما مهم انتخاب مدیر شایسته در آموزشوپرورش است، در هیچ جای دنیا و در هیچ منبع و کتبی که درباره مدیریت نگاشته شده است، نگرش سیاسی و یا وابستگی فکری و گروهی، شرط لازم برای تصدی مدیریت‌ها نیامده است، بلکه تنها شرط اساسی احراز مدیریت آموزشوپرورش لیاقت، شایستگی و مقام علمی و فرهنگی است. تمامی کارشناسان تعلیم و تربیت ویژگی‌های یک مدیر خوب و توانمند در آموزشوپرورش، را داشتن سلامت ذاتی و سابقه مدیریت اجرایی، آشنایی کامل داشتن به مسائل و مشکلات آموزش وپرورش، برخورداری از تخصص و تحصیلات عالی در زمینه‌های تعلیم و تربیت و بالاخره داشتن قدرت تعامل با دیگران واستفاده مناسب از صاحبنظران در زمینه تعلیم وتربیت می‌دانند و این اجرایی نیست مگر با احترام به آرای جامعه فرهنگی و نظرخواهی از نمایندگان معلمان از هر طیف و با هر نوع گرایش فکری و سیاسی.
آقای استاندار!
برای یک بار هم که شده این راه و مسیر را در انتخاب مدیرکل آموزشوپرورش امتحان کنید، اجرای این پیشنهاد شاید تجربه ای موفق در انتخاب مدیرکل آموزشوپرورش برای سایر استان‌ها باشد.