*حسین زندی
*خبرنگار
این روزها که بحث اجرای طرح «نهضت ملی مسکن» بر سر زبان‌هاست، باید به طرح‌های قبلی اشاره کرد که نیمه‌کاره مانده و تعاونی‌های مسکن به‌فکر تمام‌کردن آن‌ها نیستند و این طرح‌ها به زخم‌های کاری تبدیل شده‌اند که باعث آزار شهروندان هستند. مسکن ملی ساخته‌شده در فاز سه شهرک مدنی، یکی از این زخم‌هاست که کسی به فکر درمان آن نیست.
واقعیت این است که مدیران همدان در جانمایی مسکن ملی به مسائلی چون فضای آموزشی، بهداشت شهری و توزیع عادلانه خدمات فکر نمی‌کنند و فقط بار مشکلات شهروندانی که به دنبال سرپناه هستند را بیشتر می‌کنند. ساکنان فاز سه شهرک مدنی هر روز مجبور به تحمل بوی وحشتناک فاضلابی هستند که از داخل شهر جاری می‌شود و با رودخانه‌ها به این منطقه می‌رسد؛ معضلی که خیلی از مناطق همدان درگیر آن هستند. راستی طرح ساماندهی رودخانه‌ها به کجا رسید؟
مشکلات پوستی و تنفسی
بانوی ساکن یکی از آپارتمان‌های خیابان میلاد می‌گوید: طی ۱۲ سالی که ساکن این منطقه هستم، به فرمانداری، شهرداری و شورای شهر مراجعه کرده‌ام، اما هیچ‌کدام اقدامی برای حل معضل بوی نامطبوع فاضلاب این منطقه نکرده‌اند. در فصل تابستان حتی نمی‌توانیم پنجره‌ها را باز کنیم و بچه‌هایمان مدام بیمار هستند و مشکلات پوستی و تنفسی دارند.
جاده خاکی
دیگر بانوی ساکن در این منطقه می‌گوید: از شهرداری آمدند، یک راه ساختند و آن را رها کردند و رفتند. خودروها با سرعت زیاد از این راه عبور می‌کنند و گردوخاک را به داخل آپارتمان‌ها می‌فرستند. یا این راه را ببندند یا آن را آسفالت کنند.
بودجه؛ آری یا نه؟
یکی از شهروندان ساکن در این منطقه نیز می‌گوید: چندین‌بار به شهرداری مراجعه کرده‌ایم، اما می‌گویند بودجه نداریم. به شورای شهر هم سر زدیم و می‌گویند اتفاقا برای این منطقه بودجه در نظر گرفته شده است. سوال من این است که چرا برای سایر مناطق بودجه دارند، اما برای این منطقه بودجه در نظر نمی‌گیرند؟ این‌جا آسفالت ندارد. بچه‌های ما مشکل ریه پیدا کرده‌اند و گاه نفس‌کشیدن برایشان مشکل است. وقتی به پزشک مرجعه می‌کنیم، می‌گوید ناشی از استنشاق هوای آلوده است. اگر این‌جا شهر است، چرا ما باید در خاک‌وخل زندگی کنیم؟ اگر روستاست، حداقل امکانات روستایی به ما بدهند.
مشکل لاینحل
سال‌هاست بحث جداکردن فاضلاب از رودخانه‌های همدان مطرح است، اما در حد حرف مانده و عملی نشده است. این در حالی است که نیاکان ما همواره بر حرمت و قداست آب تأکید کرده‌اند و معتقد بوده‌اند نباید این نعمت الهی را آلوده کرد، اما حالا همین آب به مشکلی بزرگ برای شهروندان تبدیل شده است.