اتحادیه عکاسان همدان ۵۰ ساله شد

*وصال جواهری

تولد ۵۰ سالگی اتحادیه عکاسان و تصویربرداران برای اعضای این اتحادیه معنایی فراتر داشت. آن‌ها به خود می‌بالیدند که توانسته‌اند راه استادان خود از جمله زنده‌یاد «محمدمهدی استعدادی» را از سال ۵۱ ادامه بدهند و به این نقطه برسند.

اتحادیه عکاسان و تصویربرداران به مناسبت رسیدن به نیم قرن اعتبار و قدمت در روز سه‌شنبه ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۱ جشنی در اتاق اصناف همدان برگزار کرد.

«محمد ارغوان» رئیس اتاق اصناف همدان و مشاور اقتصادی استاندار ضمن تبریک پنجاهمین سال افتتاح اتحادیه عکاسان از خدمات اعضای این اتحادیه تشکر کرد و به حاضران خیر مقدم گفت.

در ادامه «حسینعلی زارعی» رئیس اتحادیه عکاسان و تصویربرداران همدان در توصیف تولد ۵۰ سالگی این اتحادیه گفت: اول از همه بسیار خرسندم که چنین اتفاق میمون و مبارکی افتاد. من به عنوان رئیس فعلی این مجموعه به خودم و جمع عکاسان می‌بالم، به‌خصوص عکاسان پیشکسوت که ۵۰ یا ۶۰ سال است که عکاسی می‌کنند و مجوز عکاسی اتحادیه را دارند. بسیار خشنود هستم که افرادی نیز همین امروز به جمع این اتحادیه می‌پیوندند، به خودم افتخار می‌کنم که رئیس این اتحادیه و این جمع خونگرم هستم.

وی در ادامه گفت: به این اتفاق بسیارخوشبین هستم. با وجود پیشکسوتانی که پایه، اساس و ریشه صنف هستند و اعضای جدید و جوان که خون تازه در رگ‌های اتحادیه محسوب می‌شوند، امیدوار هستم آینده خوب و روشن برای اتحادیه رقم بخورد و در سایه عنایات حضرت حق اتحادیه قوی و منسجم داشته باشیم.

نیم‌قرن خدمت

در حاشیه «محسن قلی‌زاده» رئیس کمیسیون بازرسی اتحادیه درباره این مراسم به همدان‌نامه گفت: مراسم بسیار خوبی بود؛ زیرا اعضای اتحادیه با یکدیگر آشنا شدند و توانستند بعد از چند سال همدیگر را در یک مجلس ببینند. بسیار خرسندم که اتحادیه بعد از پنجاه سال مدرکی دارد که نشان می‌دهد نیم‌قرن قدمت دارد. نحوه برگزاری این مراسم نیز بسیار عالی بود. این‌که رئیس اتاق اصناف و دیگر افراد حضور داشتند، برای اتحادیه ما بسیار خوب بود.

لزوم آموزش عکاسی حرفه‌ای

«سعید زکی‌پور» از اعضای اتحادیه عکاسان نیز به همدان‌نامه گفت: چندین و چندسال است که در این رشته فعالیت دارم، تا زمانی که توانایی داشتم، عکاسی می‌کردم، اما امروزه لابراتوار دارم و عکس را برای دیگر عکاسان چاپ می‌کنم. از نظر من اتحادیه عکاسان و تصویربرداران با این مراسم نشان داد که خیلی از پیشکسوت‌ها که سرمایه اصلی ما هستند را در کنار خود داریم. این جشن بهترین کاری بود که در این چند وقت می‌شد انجام داد؛ زیرا خیلی‌ها فکر می‌کردند که این اتحادیه وجود ندارد و باید ادغام شود. ما با این کار ثابت کردیم که اتحادیه عکاسان زمان زیادی است که در مجمع امور صنفی حضور دارد و باید ماندگار شود.

وی در ادامه گفت: وظیفه ما کمک‌‌کردن است. ما با این کار می‌خواهیم شأن عکاس را حفظ کنیم و می‌توانیم قدم کوچکی برای جمع ۲۰۰ نفری عکاسان برداریم که به علت بعضی از کوتاهی‌هایی که در دوره قبل صورت گرفته بود، عکاس‌ها از ارج و قرب خود در مقابل بقیه اصناف افتاده بودند و نه تنها صنف عکاس رشد نکرد، بلکه درجا نیز زد. به همین دلیل با این کار می‌خواهم کاری کنم که حداقل در مقابل بقیه اتحادیه‌ها سرمان را بالا بگیریم.

مشکلات آتلیه‌دارها

«مجتبی دلیر» نیز گفت: بزرگ‌ترین مشکل آتلیه‌دارها این است که برخی از ما فقط قسمت مالی کار را می‌بینیم و یک کار سطح پائین تحویل مشتری می‌دهیم که به مرور باعث افت مشتری می‌شود، عده‌ای نیز فقط با دید هنری عکاسی می‌کنند و نگاه مالی ندارند. هیچ‌کدام از این نگاه‌ها موفق نمی‌شوند؛ برای موفق‌شدن باید هردو را مکمل یکدیگر قرار بدهیم. من ترجیح دادم دید هنری خودم را تقویت کنم و امروز که در اتحادیه هستم پیشنهادم به عکاسان استان این است که یک تراز بین دیدگاه هنری و مالی برقرار کنند تا ضربه نخورند. هدف بعدی من این است که باید در این شغل تنوع ایجاد کنیم، باید با کمک کمیسیون‌ آموزش در سطح حرفه‌ای تمام اعضا تأثیر بگذاریم، با کمیسیون شکایت بتوانیم حق همکار را از مشتری بگیریم و در مقابل حق مشتری را از همکار غیرحرفه‌ای بگیریم تا این عدالت برقرار شود. از طرف دیگر باید علاوه بر کار خودمان به درآمد اتحادیه نیز فکر کنیم. درآمد اتحادیه زمانی بالا می‌رود که درآمد همکار من بیشتر شود و بتواند حق عضویت بیشتری بدهد.

پیشنهادات

«علی‌اکبر بیگ‌زاده» از اعضای باسابقه اتحادیه نیز در پاسخ به این سوال که سال ۷۲ شما عضو اتحادیه شدید، چه زمانی تصمیم گرفتید که خودتان عضوی از هیئت مدیره باشید، توضیح داد: من از اوایل در جلسات سالیانه شرکت می‌کردم و شاید تنها کسی که بلند می‌شد و نظرش را می‌داد، من بودم، اما راغب به نامزدشدن نبودم تا این‌که ۱۵ سال پیش برای اولین‌بار مطرح شد که آزمون‌ها را خود اتحادیه می‌گرفت و کسی نبود که اصولی آزمون بگیرد و من به کمیسیون فنی رفتم، بعد از آن سه دوره عضو هیئت مدیره بودم، اما دوره قبلی به علت کرونا ۶ سال طول کشید.

به او گفتم در دوره‌ای که شما بودید مهم‌ترین کاری که انجام دادید، چه بود و وی گفت: قبلا ما فرم قرارداد نداشتیم و گاه قراردادها زبانی بود. در زمانی که من وارد اتحادیه شدم، فرم قرارداد را تنظیم کردم که کمک بسیار شایانی به جامعه عکاسی کرد؛ زیرا خیلی وقت‏ها به مشکل می‌خوردند. من پیشنهادهای زیادی دادم، اما متأسفانه عملی نشدند. در یک دوره پیشنهاد دادم که یک ملک برای اتحادیه بخریم، اما کسی اهمیت نداد. یا این‌که در یک مقطع پیشنهاد دادم اتحادیه‌ها در یک ساختمان متمرکز شوند؛ بعضی شهرهایی این کار را انجام دادند و اتحادیه‌ها تجمیع پیدا کردند. این اتفاق خیلی کارآمد بود؛ زیرا بسیاری از هزینه‌های اتحادیه‌ها کمتر می‌شد. اولین دوره‌ای که کمیسیون آموزشی برگزار شد در یک مقطع سه دوره کارگاه آموزشی برگزار کردیم که بسیار کمک‌کننده بود.

عکاسی پرتره

«حبیب سلطانی» پیشکسوت عکاسی نیز گفت: سال ۱۳۳۹ در سن ده سالگی وارد عکاسی شدم، به دلیل این‌که سنم زیر ۱۸ سال بود، نمی‌توانستم جواز بگیرم، اما در سال ۱۳۴۷ جواز گرفتم. فقط عکاسی پرتره انجام می‌دادم و عکس‌های خبری را زنده‌یاد استعدادی می‌گرفت؛ زیرا من عکاسی را پیش کسی یاد گرفتم که عکاس پرتره بود و با نور همه کار می‌کرد. اتحادیه هر لحظه هر کمکی بخواهد، من هستم.