«در باغ سبز» و «وعده‌های سر خرمن» شهرداری برای کودکان با نیازهای ویژه

*نصرالله پزشکی

*فعال حقوق کودکان

کودکان با نیازهای ویژه کودکانی هستند که به علت کمبودهای مادرزادی جسمی یا محرومیت‌های اجتماعی و روانی برای رسیدن به حداکثر توانمندی‌های جسمی و روانی خود نیاز به اقدامات ویژه آموزشی و توانبخشی دارند.

از جمله این کودکان بیماران مبتلا به اوتیسم، سندرم داون، تاخیرتکاملی، فلج مغزی، اختلالات حسی، نقایص بینایی و شنوایی هستند که با چالش‌های متنوع حرکتی، عصبی -عضلانی، شناختی، حسی، ارتباط اجتماعی و اختلالات بینایی و شنوایی روبرو هستند. پژوهش‌های علمی بسیاری نشان داده است که فعالیت‌های توانبخشی و آموزشی در فضاهای آزاد و سبز در بهبود مشکلات این کودکان بسیار موثرتر از روش‌های سنتی در فضاهای بسته است.

توجه به این نکته و نبود فضای سبز و بازی ویژه این کودکان در بوستان‌های همدان و نیز نیاز به توجه ویژه به این کودکان در طرح شهر دوستدار کودک ما را بر آن داشت تا پیگیر مطالبه اختصاص فضایی از فضاهای عمومی از شهرداری و سایر نهادهای مربوطه برای این کار باشیم. به پیشنهاد شهردار وقت منطقه یک و پیگیری ریاست وقت کمیسیون فرهنگی شورای شهر باغی به نام «باغ سبز» به وسعت حدود سه تا چهار هزار متر در جوار منطقه‌ای موسوم به ۴۸ هکتاری در بلوار ارم که برای نگهداری موقت چند ساعته متکدیان استفاده می‌شد، پس از مذاکرات و مکاتبات متعدد و مخالفت‌ها و اشکال‌تراشی‌های برخی مدیران به ویژه حوزه معاونت خدمات شهری که باغ مذکور در اختیارش بود، در آبان ماه ۹۷ با دستور شهردار مشروط به اخذ مجوز از مراجع صلاحیت‌دار به این کار اختصاص داده شد.پس از یک سال پیگیری که نیازمند ثبت یک تشکل مردم‌نهاد یا تغییرات در اساسنامه یکی از تشکل‌های موجود بود مجوز از سازمان بهزیستی گرفته شد. پس از ارائه مجوز از قصد شهرداری برای ایجاد مهمانسرا در باغ باخبر شدیم. مجددا با پیگیری و حمایت معاونت شهرسازی با کاربری مشترک باغ موافقت شد. پس از انعقاد تفاهم‌نامه با یکی از تشکل‌های حوزه کودکان و تصویب آن به اتفاق آرا در شورای شهر و تایید فرماداری و به‌رغم آماده‌بودن طرح‌های مربوط به تغییرات ساختمانی، طراحی فضاها و بازی‌ها و حتی یک بار افتتاح رسمی حدود ده ماه است که فقط «در باغ سبز» را دیده و «وعده‌های سر خرمن» را شنیده‌ایم. راستش را بخواهید در این سه سال بسیاری از کسانی که بیشتر از ما می‌دانستند با نگاهی عاقل اندر سفیه به ما ازغیرممکن بودن این کار می‌گفتند و وقتی استدلال ما را مبنی بر این‌که چرا باغی به این وسعت که قثط چند ساعت در هفته آن هم در فصول خاصی از سال برای نگهداری متکدیان استفاده می‌شود را نمی‌شود برای چنین نیاز مبرمی اختصاص داد باز هم با همان نگاه قبلی چنان سر تکان می دادند که گویا در دل می‌گفتند: باغ سبز شهرداری به نام متکدیان به کام …