*مریم فیروزبخت
*پژوهشگر
متأسفانه اوضاع نابسامان اقتصاد ایران و افزایش قیمت و سایل و لوازم مورد نیاز هنری و همچنین نرخ بالای شهریه آموزشگاه‌ها و برخی دانشگاه‌ها باعث شده مردم خیلی کمتر نسبت به قبل از هنر و هنرآموزی استقبال کنند. البته این مسئله برای خیلی از آموزشگاه‌های استیجاری با نرخ بالای اجاره‌بها هم صدق می‌کند و شرایط بدتر است.
از دیگر معضلات افول هنر نقاشی این است که هنرجویان این روزها در حالی به دنبال کسب مهارت و تخصص در این عرصه هستند که خیلی از آموزشگاه‌های هنری در سطح استان به صورت حرفه‌ای و استاندارد به این امر نمی‌پردازند و متأسفانه لقب استاد به راحتی پیش از نام خیلی از مدرسان قرار می‌گیرد که سواد و مهارت عملی لازمه نقاشی را دارا نیستند و از آن بدتر این‌که تابلوی آموزشگاه بر سر در اماکنی قرار می‌گیرد که اصلا شایسته محفل هنر نیستند، مانند اتاقی در واحدی مسکونی، مغازه‌ای در یک مرکز خرید، زیرزمینی متروکه و… این باعث می‌شود هنر رفته رفته جایگاه واقعی خود را از دست بدهد.
اصولاً آموزشگاه آزاد هنری باید مرکزی باشد قابل دسترس و با توجه به ارزش تربیت و پرورش هنرجو. استمرار فعالیت تخصصی و استاندارد این مراکز نیازمند حمایت توأم با نظارت دقیق و اصولی مراکز ذی صلاح است.
و دیگر این‌که بسیاری از هنرجویان با استعداد و علاقه زیاد وارد عرصه نقاشی می‌شوند، اما پس از مدتی می‌بینند و مدام از خانواده و جامعه می‌شنوند که هنر در این‌جا آینده روشنی ندارد، بازار کار ندارد، درآمد ندارد و… بنابراین خود به خود دلزده شده یا مجبور می‌شوند از دنیای نقاشی کناره‌گیری کنند و هزینه مالی و زمانی خود را صرف حرفه، کار و رشته تحصیلی کنند که به نتیجه مطلوب شغلی و درآمدی برسند.
چه بسا بهتر می‌بود جوانان مستعد و دارای پشتکار لازم گزینش و شناخته می‌شدند و مورد حمایت‌های لازم قرار می‌گرفتند تا نسبت به آینده حرفه‌ای خود آرامش و اطمینان خاطر پیدا کنند و انگیزه‌ای باشند برای نسل‌های بعدی؛ چراکه این جوانان سرمایه‌های نقاشی همدان هستند.
اما فارغ از این مسائل، مشکل اصلی این است که اکثر اساتید بنام و مطرح نقاشی بومی استان ترجیح می‌دهند به تهران یا خارج از کشور مهاجرت کنند؛ چراکه پیشرفت مطلوبی در این منطقه نخواهند داشت؛ چون متأسفانه حمایت خاصی از این هنرمندان صورت نگرفته است. هنرمندانی هم که در همدان ساکن هستند و با دغدغه و فداکارانه فعالیت می‌کنند به دلیل عده کم‌شان خیلی نمی‌توانند در سطح استان تأثیرگذار باشند.
امید است مسئولان و دست‌اندرکاران فضاهای بیشتری را برای آموزش تخصصی در اختیار اساتید قرار دهند و با نظارت و حمایت اصولی بر آموزش و آموزشگاه‌ها موانع را از سر راه بردارند.
از طرفی مردم هم باید بپذیرند که در قبال فرهنگ و هنر شهر و کشورشان مسئول هستند و با سوق دادن فرزندان علاقمندشان سمت هنر خاصه در این‌جا نقاشی و بازدید از نمایشگاه‌ها و خرید آثار با ارزش هنری از هنرمندان حمایت کنند.