کارگردان نمایش ماجرای عروسی:
هدف من ترویج گویش همدانی است
بیگی: دغدغه¬ای که محمود شریفی امینا داشت و اداره ارشاد هم نگران آن بود، اجازه از صاحب اثر بود. استاد شریفی‌امینا وسواس خاصی روی کارهایش دارد. در صحبتی که با او داشتم، گفت این اثر متعلق به مردم همدان است، اما خواهشی که از شما دارم این است که تغییری در گویش آن ایجاد نکنید. ما هم شعر را تغییر ندادیم و هر جا از سروده او استفاده کردیم بدون تغییر و عین‌به‌عین بود.
*نسرین زندی
*خبرنگار
«مصطفی بیگی» یکی از هنرمندان تئاتر همدان است که بیشتر در زمینه سیاه‌بازی و طنز فعالیت می‌کند. آخرین تجربه او بازی در نمایش «ماجرای عروسی» بود که خود کارگردانی کرده بود. این نمایش در ده شب اجرا و با اقبال خوبی روبه‌رو شد. بیگی این نمایش را بر اساس شعر «عروسی» اثر «محمود شریفی‌امینا» شاعر گویشی‌سرای همدانی به روی صحنه برده بود. پس از پایان اجرای این نمایش با او به گفت‌وگو نشسته‌ایم.
- استقبال از آخرین نمایش شما چطور بود؟
نمایش ماجرای عروسی یک نمایش خانوادگی بود که استقبال خوبی هم از آن شد. بعد از ایام محرم و صفر دوباره اجرا خواهد شد.
- داستان نمایش چیست؟ آیا نمایش ماجرای عروسی برداشتی از شعر عروسی محمود شریفی امینا بود؟
بله برداشتی از ۷۰ بیت از مثنوی محمود شریفی امینا است. تمام فرهنگ و آداب و رسوم عروسی همدان در این نمایش به تصویر کشیده میشود. همان‌طور که در گذشته عروس و داماد تا عروسی هیچ شناختی از هم نداشتند، عروس و داماد نمایش ما هم داستانی مشابه دارند. محمود شریفی امینا این شعر را سال‌ها پیش، قبل از چاپ برای من خواند. سال ۸۰ تصمیم گرفتم آن را کار کنم، اما نشد. قبل از کرونا شروع کردیم و با شدت‌گرفتن کرونا دوباره کار متوقف شد. امسال با دوستان تمرین کردیم و به روی صحنه بردیم.
- ویژگی اصلی این نمایش چه بود در واقع می‌خواهم بپرسم هدف اصلی شما از اجرای این نمایش چه بود؟
یک ویژگی که این نمایش دارد، گویش همدانی آن است. هدف من ترویج گویش همدانی است. در واقع بحث تکنیک بخشی از ماجرا بود، اما هدف اصلی گویش همدانی بود. بنا بر این بود که در این نمایش با طنز موقعیت جلو برویم و طنز به صورت بداهه خلق شود. خواندن این شعر با آب‌و‌تاب و شاخ‌و‌برگ‌دادن یک ربع زمان میبرد، اما این نمایش سیر داستانی دارد و میان هر بیتی تصویرسازی انجام میشود. ۲۰ تا ۳۰ بیت آن بین بازیگران تقسیم شده است و نمایش بیش از یک ساعت طول می‌کشد.
- خلاصهای از داستان این نمایش برایمان بگویید.
داستان این نمایش درباره شخصیتی به نام «دایی» است که عاشق «عمه گل‌اندام» بوده و رازی ۴۰ ساله دارد. تصمیم گرفته آن راز را برملا کند.
- با استاد شریفی‌امینا چقدر هماهنگ بودید؟ متن چقدر به شعر او وفادار بود؟
دغدغهای که محمود شریفی امینا داشت و اداره ارشاد هم نگران آن بود، اجازه از صاحب اثر بود. استاد شریفی‌امینا وسواس خاصی روی کارهایش دارد. در صحبتی که با او داشتم، گفت این اثر متعلق به مردم همدان است، اما خواهشی که از شما دارم این است که تغییری در گویش آن ایجاد نکنید. ما هم شعر را تغییر ندادیم و هر جا از سروده او استفاده کردیم بدون تغییر و عین‌به‌عین بود.
- چند روز اجرا رفتید؟
ده روز اجرا رفتیم. بعد از ایام محرم و صفر هم اجرا را از سر خواهیم گرفت.
- برای اجراهای بعدی تغییری در نمایش خواهید داشت؟
تا آن‌جا که مربوط فرهنگ و آداب‌و‌رسوم همدان بود، کامل اجرا کردیم. تغییر خاصی نخواهد داشت، اما اجراهای بعدی پختهتر خواهد بود. هرچند صحنه اجرای قبلی کوچک بود، اما آشفتگی صحنه تعمدی بود چون عروسی بود.
- نمایش شما با گوناگونی پرسوناژ و بازیگر همراه بود. در زمان اجرا مشکلی نداشتید؟
یکی از مشکلات ما کم‌عرض‌بودن سالن بود. من از ابتدا میدانستم با اقبال و استقبال مواجه خواهیم شد، اما یک سری ضعف مدیریتی وجود داشت و همین موضوع باعث نارضایتی برخی تماشاگران میشد. ما برای احترام به حقوق مخاطب تصمیم گرفتیم در اجراهای بعدی صندلیها را شمارهگذاری و قیمتگذاری کنیم. ایرادات قبلی را در پذیرش و مدیریت سالن رفع خواهیم کرد؛ چون باید حرمت مخاطب را حفظ کنیم.
- همدان سال‌هاست با کبود سالن و استاندارد نبودن سالن‌های تئاتر دست و پنجه نرم می‌کند. شما چطور با این موضوع کنار آمده‌اید؟
کنار نیامده‌ایم، یکی از دغدغه ما تئاتریها، نداشتن سالن مناسب است. یکی از بدترین اتفاقاتی که در دوران مدیریت کل قبلی افتاد، واگذاری مجتمعها به بخش خصوصی بود. مخصوصا واگذاری سالن آمفی تئاتر آوینی از بدترین اتفاقات بود؛ چون به مشکل برخوردیم. یکی دیگر از مشکلات ترافیک اجرایی و تداخل اجرای گروههای مختلف بود و ما مجبور بودیم دکورهای شکننده را جابجا کنیم.
- عوامل نمایش را معرفی کنید؟
شاعر: محمود شریفی امینا، نویسنده و طراح صحنه: مصطفی بیگی، دستیار: منیر سادات قاضی‌زاده
موسیقی: مهدی فتحی، مدیر صحنه: ترنم آبنوس، نور و صدا: منیرسادات قاضی‌زاده و دیبا بیگی، گریم: مرضیه گیتی‌جلال و بازیگران: سعید محمودیان، امین‌الله بیگی، سیدسینا موسوی، امیرحسین حیرتیان، حمید آبنوس، محمد بهرامی، شیما عزیزیان، زهرا دلاور، دیبا بیگی، امین صالح بیگی، خاطره گلچین، مهسا کریمی، مهسا ضیافر، مرضیه گیتی‌جلال و هنروران: محمدرضا داوری و اهورا آبنوس.