هویتی که به دست خودمان نابود کردیم

*طاهره عسگری

*مدرس دانشگاه

این بافتی که به راحتی خراب می‌شود مگر همان تمدن و اصالت فرهنگی نیست؟ چرا همدان و همدانی‌ها قدردان نیستند؟

متاسفانه مدتی است با رشد زندگی شهرنشینی و جمعیت شاهد این هستیم که خانه‌های سنتی و بافت قدیمی به راحتی از بین می‌رود و خراب می‌شوند و جای خودشان را به ساختمان‌ها و آپارتمان‌های مدرن و چند طبقه می‌دهند. بافت تاریخی همدان؛ این شهر قدیمی، چیزی کمتر از شهرهای یزد و اصفهان و کاشان  ندارد و ظرفیت تبدیل شدن  به یک برند جهانی را در خود دارد.

با از بین رفتن قسمت زیادی از بافت قدیم شهر، چمن‌ها (مرکز محله‌ها) و بناهای واجد ارزش شهر همدان آیا شاهد نابود شدن فرهنگ و اصالت خودمان در این شهر نیستیم؟ چیزی که شهرها و حتی کشورهای دیگر برای داشتن و ساختنش در حسرت به سر می‌برند، اما چه فایده که مسئولان و مردمان همدان در خواب آلودگی تمام این بناها را به دست خودشان نابود می‌کنند.

تبدیل شدن خانه‌های باستانی به انبار و ازبین بردن حمام‌ها و بناها و از بین رفتن چمن‌های قدیمی همدان خطر بزرگی برای از بین رفتن تمامیت بافت قدیمی این شهر محسوب می‌شود.

به راستی چرا ما مانند شهرهای دیگر کشورمان همچون اصفهان و کاشان و یزد و مانند این قدر این عمارت‌ها و بناها را نمی‌دانیم و در حفظ آن‌ها نمی‌کوشیم؟ مگر آن‌ها همان شناسنامه و اصالت فرهنگی  چندین هزار ساله ما نیستند؟ بناهایی که خیلی‌هایشان ارزش این را دارند که مرمت و بازسازی و تبدیل به موزه و اماکنی برای استفاده و بازدید عمومی شوند تا علاوه بر مردم همدان دلیلی برای توسعه گردشگری و جذب گردشگر داخلی و خارجی و تبدیل به گذرگاه فرهنگی شوند و شور و نشاط را به این بافت و بناها برگردانند و عطر خوش زندگی را که در این بناها وجود داشته و دارد را به نمایش گذاشته و پرورش دهد.

در آخر سخن باید بگویم که حس هویت و تعلق به مکان و داشتن تمدن و اصالت برای انسان‌ها اهمیت دارد. پس باید به مقوله حفظ بافت سنتی که هم برای بومی‌های محلات قدیمی و هم برای جذب گردشگران  مهم است، توجه شود و حتی خیلی از آن‌ها  می‌توانند مجددا  نسبت به پیشرفت‌ها و تازه‌شدن‌ها در راستای کارایی مورد نظر خود مورد استفاده قرار گیرند که اگر این شرط لازم ایجاد شود می‌توان به نتایج مطلوبی رسید.