بزرگداشت عزیز مطبوعات همدان

*نسرین زندی

*خبرنگار

جمعه ۱۵ مردادماه ۱۴۰۰ آئین بزرگداشت «عزیز طریقت‌یاب» قدیمی‌ترین روزنامه‌فروش همدان با حضور تعدادی از اهالی فرهنگ و خبرنگاران همدان‌نامه در محل دفتر این هفته‌نامه و در قالب سلسله نشست‌های دیدار برگزار شد. در بخش نخست این مراسم، همکاران همدان‌نامه از جمله مجید ملکیان، مریم رازانی، زهرا کرد، یلدا خاکباز، اکبر تمسکی و داوود احمدی از فعالیت در این رسانه گفتند و در بخش دوم نیز هوشنگ جمشیدآبادی، امیرشهاب رضویان و حسین زندی از اهمیت و جایگاه عزیز طریقت‌یافت در رسانه‌های همدان سحن به میان آوردند. کاظم مرادی، شادی فریدونی، علی پاشا رجبلو و علی اصغر طاهری هنرمندانی بودند که در این مراسم به اجرای برنامه پرداختند.

روزگار دشوار رسانه‌های کاغذی

«مجید ملکیان» مدیرمسئول هفته­نامه همدان­نامه با بیان این‌که حمایتی از رسانه­ها و نشریات مکتوب نمی­شود، توضیح داد:  فعالیت در حوزه نشریات مکتوب کار بسیار سختی است، ما بسیار پیگیری کردیم که هفته­نامه همدان­نامه را به روزنامه تبدیل کنیم اما متاسفانه حمایت نشد. این نشریه تاکنون از هیچ رانتی استفاده نکرده و زیرمجموعه هیچ مجموعه­ای قرار نگرفته است.

ملکیان افزود: آمدن شبکه مجازی کار نشریات کاغذی را دشوارتر کرد اما همدان‌نامه تلاش کرده در حوزه این فضای جدید هم حرفه‌ای عمل کند. خوشبختانه استقبال خوبی از این نشریه شده و بازخوردهای خوبی از خوانندگان گرفته‌ایم و این اقبال را مدیون همکارانمان هستیم.

یادگار دیرینه دنیای مطبوعات

«هوشنگ جمشیدآبادی» نویسنده و فعال محیط زیست در این مراسم با اشاره به جایگاه عزیز طریقت­یاب با بیان این‌که عزیز طریقت­یاب در دهه نهم عمرش است، گفت: عزیز یکی از یادگاران دیرینه دنیای مطبوعات است. دکه روزنامه­فروشی داشته و روزنامه­فروش بوده است. او اهل کتاب، نشریه­شناس و دارای تفکر بوده است.

جمشیدآبادی افزود: به یاد دارم که از شهریور ۱۳۲۰ که دوران تحولاتی در ایران شروع شد، نشریات در ایران فزونی گرفت و روزنامه­فروش­ها، روزنامه­ها را روی دست می­گرفتند و با فریاد روزنامه می­فروختند. عزیز از آن دوران در حوزه روزنامه وارد شده بود. افکار عزیز آزاد بود و به هیچ دسته و گروهی وابسته نبود.

وی در ادامه به دوستان مطبوعاتی طریقت­یاب از جمله اکبر وطنی، رضا همراه، مهرپاک، حسین عکاس بیداری و رنگچیان اشاره کرد و افزود: عزیز تنها یادگاری است که از آن دوران برای ما باقی مانده و یادگار یک قرن است. شایسته است که از او قدردانی می‌شود.

این نویسنده همدانی ادامه داد: دوره بعد از سال ۱۳۳۲ نشریه‌ها و رسانه‌ها تغییر رویه دادند و بیشتر از سیاست فاصله گرفتند و معدود هفته‌نامه‌هایی مانند امید ایران که زیر نظر علی اکبر صفی پور اداره می‌شد و بیشتر نویسندگان کشور در آن می‌نوشتند، بقیه هفته‌نامه ها مانند سپیدوسیاه و تهران مصور و زن روز چندان جدی نبودند.

نشریه مورد اعتماد

«حسین زندی» سردبیر نشریه همدان­نامه با بیان این‌که هنگام شروع نشریه همدان­نامه دو سوال اساسی داشتیم؛ یکی این‌که مخاطب ما کیست و سوال بعدی این‌که چه کسانی قرار است در همدان­نامه بنویسند، خاطرنشان کرد: هدف ما این بود که بتوانیم پل ارتباطی بین مردم همدان و اهالی دانشگاه و همچنین نخبگان و پژوهشگرانی که از همدان مهاجرت کرده­اند، باشیم. خوشبختانه امروز بسیاری از پژوهشگران و اهالی فرهنگ همدانی که از این شهر مهاجرت کرده‌اند، همدان‌نامه را همراهی می‌کنند و اهالی دانشگاه نیز به این رسانه اعتماد کرده و همکاری می‌کنند.

زندی افزود: هر نهادی برای ادامه فعالیت خود به یک نهاد مالی متکی است. اگرچه ما نتوانسته‌ایم در زمینه جذب سرمایه و درآمد موفق عمل کنیم اما مهم­ترین سرمایه همدان­نامه نیروی انسانی آن است. در واقع شما همراهان اگر نبودید این رسانه موفق نمی‌شد و اگر مردم استان به همدان‌نامه اعتماد کرده‌اند به اعتبار شما است.

درباره عزیزآقا

وی نیز ضمن معرفی عزیز طریقت­یاب، گفت: پیشنهاد بزرگداشت عزیز مطبوعات همدان را آقای جمشیدآبادی مطرح کردند و چه پیشنهاد خوبی بود. عزیز آقا متولد ۱۳۰۶ است او از ۱۲ سالگی به­صورت دستی در همدان نشریه پخش می­کرد و بعد از دوران سربازی و از دوره شهرداری چوبک دکه روزنامه­فروشی دایر کرده است. دکه عزیزآقا محفلی برای اهالی فرهنگ و سیاست بوده است. اگر امروز نشریه همدان­نامه محفلی برای اهالی فرهنگ همدان است شاید ما پا جای پای عزیزآقا گذاشته‌ایم و پیرو ایشان هستیم.

زندی با اشاره به این‌که در آن دوران در همدان تعداد اندکی به روزنامه­نگاری مشغول بودند، ادامه داد: فراموش نکنیم عزیز طریقت­یاب خود خبر تهیه می­کرد و خبرهای مهم را برای تهران ارسال می­کرد.پس او یک خبرنگار پیشکسوت در همدان است و تاریخ مطبوعات همدان با زندگی عزیز مطبوعات همدان گره خورده است.

خاطراتی از همدان

«امیرشهاب رضویان» سینماگر برجسته در این مراسم با نگاهی گذرا به تاریخ همدان، با اشاره به خاطرات خود و بیان این‌که بسیاری از فیلمسازان با مجله فیلم فیلمسازی را یادگرفتند و فیلمساز شدند، گفت: مجله فیلم با دو روز تاخیر به همدان می­آمد و ما برای تهیه مجله فیلم به دکه عزیزآقا می­رفتیم و آن‌قدر سوال می­کردیم که ایشان را کلافه می­کردیم.

رضویان با بیان این‌که در خیابان بوعلی همدان دو دکه مهم بود؛ یکی دکه عزیز طریقت­یاب و دیگری دکه نراقی که بسیاری را او کتابخوان کرد، ادامه داد: از جذابیت­های دکه عزیزآقا عکس­هایی بود که داخل دکه چسبانده بود. در کودکی که با پدرم از جلوی دکه روزنامه­فروشی ایشان عبور می‌کردیم، مجله نگین، فردوسی، اطلاعات، کیهان، امید ایران ونشریات دیگر را می­دیدیم. عزیز طریقت­یاب برای ما شناسنامه و سرقفلی خیابان بوعلی بود.

وی در ادامه افزود: همچنین یادی کنیم از «علی اکبر یاری» نماینده بسیاری از نشریات و مجلات دهه ۵۰ و ۶۰ در همدان بود. همچنین «محمدمهدی استعدادی» که روبروی دکه عزیزآقا عکاسی داشت و به عکاسی همدان بسیار خدمت کرد. امیدوارم در این شهر آدم‌ها خاطراتشان را بنویسند، این‌ها بخشی از تاریخ این شهر هستند.

در پایان این مراسم از خبرنگاران همدان‌نامه تقدیر شد.              ­