*نسرین زندی
*خبرنگار
جمعه ۱۵ مردادماه ۱۴۰۰ آئین بزرگداشت «عزیز طریقتیاب» قدیمیترین روزنامهفروش همدان با حضور تعدادی از اهالی فرهنگ و خبرنگاران همداننامه در محل دفتر این هفتهنامه و در قالب سلسله نشستهای دیدار برگزار شد. در بخش نخست این مراسم، همکاران همداننامه از جمله مجید ملکیان، مریم رازانی، زهرا کرد، یلدا خاکباز، اکبر تمسکی و داوود احمدی از فعالیت در این رسانه گفتند و در بخش دوم نیز هوشنگ جمشیدآبادی، امیرشهاب رضویان و حسین زندی از اهمیت و جایگاه عزیز طریقتیافت در رسانههای همدان سحن به میان آوردند. کاظم مرادی، شادی فریدونی، علی پاشا رجبلو و علی اصغر طاهری هنرمندانی بودند که در این مراسم به اجرای برنامه پرداختند.
روزگار دشوار رسانههای کاغذی
«مجید ملکیان» مدیرمسئول هفتهنامه همداننامه با بیان اینکه حمایتی از رسانهها و نشریات مکتوب نمیشود، توضیح داد: فعالیت در حوزه نشریات مکتوب کار بسیار سختی است، ما بسیار پیگیری کردیم که هفتهنامه همداننامه را به روزنامه تبدیل کنیم اما متاسفانه حمایت نشد. این نشریه تاکنون از هیچ رانتی استفاده نکرده و زیرمجموعه هیچ مجموعهای قرار نگرفته است.
ملکیان افزود: آمدن شبکه مجازی کار نشریات کاغذی را دشوارتر کرد اما همداننامه تلاش کرده در حوزه این فضای جدید هم حرفهای عمل کند. خوشبختانه استقبال خوبی از این نشریه شده و بازخوردهای خوبی از خوانندگان گرفتهایم و این اقبال را مدیون همکارانمان هستیم.
یادگار دیرینه دنیای مطبوعات
«هوشنگ جمشیدآبادی» نویسنده و فعال محیط زیست در این مراسم با اشاره به جایگاه عزیز طریقتیاب با بیان اینکه عزیز طریقتیاب در دهه نهم عمرش است، گفت: عزیز یکی از یادگاران دیرینه دنیای مطبوعات است. دکه روزنامهفروشی داشته و روزنامهفروش بوده است. او اهل کتاب، نشریهشناس و دارای تفکر بوده است.
جمشیدآبادی افزود: به یاد دارم که از شهریور ۱۳۲۰ که دوران تحولاتی در ایران شروع شد، نشریات در ایران فزونی گرفت و روزنامهفروشها، روزنامهها را روی دست میگرفتند و با فریاد روزنامه میفروختند. عزیز از آن دوران در حوزه روزنامه وارد شده بود. افکار عزیز آزاد بود و به هیچ دسته و گروهی وابسته نبود.
وی در ادامه به دوستان مطبوعاتی طریقتیاب از جمله اکبر وطنی، رضا همراه، مهرپاک، حسین عکاس بیداری و رنگچیان اشاره کرد و افزود: عزیز تنها یادگاری است که از آن دوران برای ما باقی مانده و یادگار یک قرن است. شایسته است که از او قدردانی میشود.
این نویسنده همدانی ادامه داد: دوره بعد از سال ۱۳۳۲ نشریهها و رسانهها تغییر رویه دادند و بیشتر از سیاست فاصله گرفتند و معدود هفتهنامههایی مانند امید ایران که زیر نظر علی اکبر صفی پور اداره میشد و بیشتر نویسندگان کشور در آن مینوشتند، بقیه هفتهنامه ها مانند سپیدوسیاه و تهران مصور و زن روز چندان جدی نبودند.
نشریه مورد اعتماد
«حسین زندی» سردبیر نشریه همداننامه با بیان اینکه هنگام شروع نشریه همداننامه دو سوال اساسی داشتیم؛ یکی اینکه مخاطب ما کیست و سوال بعدی اینکه چه کسانی قرار است در همداننامه بنویسند، خاطرنشان کرد: هدف ما این بود که بتوانیم پل ارتباطی بین مردم همدان و اهالی دانشگاه و همچنین نخبگان و پژوهشگرانی که از همدان مهاجرت کردهاند، باشیم. خوشبختانه امروز بسیاری از پژوهشگران و اهالی فرهنگ همدانی که از این شهر مهاجرت کردهاند، همداننامه را همراهی میکنند و اهالی دانشگاه نیز به این رسانه اعتماد کرده و همکاری میکنند.
زندی افزود: هر نهادی برای ادامه فعالیت خود به یک نهاد مالی متکی است. اگرچه ما نتوانستهایم در زمینه جذب سرمایه و درآمد موفق عمل کنیم اما مهمترین سرمایه همداننامه نیروی انسانی آن است. در واقع شما همراهان اگر نبودید این رسانه موفق نمیشد و اگر مردم استان به همداننامه اعتماد کردهاند به اعتبار شما است.
درباره عزیزآقا
وی نیز ضمن معرفی عزیز طریقتیاب، گفت: پیشنهاد بزرگداشت عزیز مطبوعات همدان را آقای جمشیدآبادی مطرح کردند و چه پیشنهاد خوبی بود. عزیز آقا متولد ۱۳۰۶ است او از ۱۲ سالگی بهصورت دستی در همدان نشریه پخش میکرد و بعد از دوران سربازی و از دوره شهرداری چوبک دکه روزنامهفروشی دایر کرده است. دکه عزیزآقا محفلی برای اهالی فرهنگ و سیاست بوده است. اگر امروز نشریه همداننامه محفلی برای اهالی فرهنگ همدان است شاید ما پا جای پای عزیزآقا گذاشتهایم و پیرو ایشان هستیم.
زندی با اشاره به اینکه در آن دوران در همدان تعداد اندکی به روزنامهنگاری مشغول بودند، ادامه داد: فراموش نکنیم عزیز طریقتیاب خود خبر تهیه میکرد و خبرهای مهم را برای تهران ارسال میکرد.پس او یک خبرنگار پیشکسوت در همدان است و تاریخ مطبوعات همدان با زندگی عزیز مطبوعات همدان گره خورده است.
خاطراتی از همدان
«امیرشهاب رضویان» سینماگر برجسته در این مراسم با نگاهی گذرا به تاریخ همدان، با اشاره به خاطرات خود و بیان اینکه بسیاری از فیلمسازان با مجله فیلم فیلمسازی را یادگرفتند و فیلمساز شدند، گفت: مجله فیلم با دو روز تاخیر به همدان میآمد و ما برای تهیه مجله فیلم به دکه عزیزآقا میرفتیم و آنقدر سوال میکردیم که ایشان را کلافه میکردیم.
رضویان با بیان اینکه در خیابان بوعلی همدان دو دکه مهم بود؛ یکی دکه عزیز طریقتیاب و دیگری دکه نراقی که بسیاری را او کتابخوان کرد، ادامه داد: از جذابیتهای دکه عزیزآقا عکسهایی بود که داخل دکه چسبانده بود. در کودکی که با پدرم از جلوی دکه روزنامهفروشی ایشان عبور میکردیم، مجله نگین، فردوسی، اطلاعات، کیهان، امید ایران ونشریات دیگر را میدیدیم. عزیز طریقتیاب برای ما شناسنامه و سرقفلی خیابان بوعلی بود.
وی در ادامه افزود: همچنین یادی کنیم از «علی اکبر یاری» نماینده بسیاری از نشریات و مجلات دهه ۵۰ و ۶۰ در همدان بود. همچنین «محمدمهدی استعدادی» که روبروی دکه عزیزآقا عکاسی داشت و به عکاسی همدان بسیار خدمت کرد. امیدوارم در این شهر آدمها خاطراتشان را بنویسند، اینها بخشی از تاریخ این شهر هستند.
در پایان این مراسم از خبرنگاران همداننامه تقدیر شد.