*مینا ساکی
در پی نخستین سالگرد درگذشت زنده‌یاد «علی نائینی» که به همت هفته‌نامه همدان‌نامه، انجمن شاهنامه‌خوانی چکاد و خانواده وی در روز چهارشنبه ۱۷ فروردین ۱۴۰۱ واقع در باغ بهشت همدان، برگزار شد، بزرگان فرهنگ، ادب و سینما همدان در این مراسم حضور داشته و با یادکردن از وی، سعی بر زنده نگه‌داشتن خاطر او داشتند.
اهمیت آموزش
«امیر شهاب رضویان» کارگردان و فیلمنامه‌نویس از زنده‌یاد نائینی به نیکی یاد کرده و گفت: همدان پزشکان نام‌دار و مقبولی داشته و دارد، دکتر «بدیع الحکما» پزشکی بود که دوران تبعید عارف به همدان از وی حمایت می‌کرد، خانم دکتر «ایراندخت میرهادی» هنرمند بود و نماد نوع‌دوستی یک پزشک بود و پزشکانی شریف و انسان‌دوست نظیر دکتر «هادی پارسایی»، دکتر وزیری، دکتر پژوهنده، دکتر تجزیه چی، دکتر جلالی و بسیاری دیگر چشم و چراغ بزرگان این شهر بودند، اما اکنون چند پزشک به خاطر منافع خود، با تخریب خانه ارزشمند اقبالیان جامعه پزشکی همدان را بدنام کرده‌اند و اگر زنده‌یاد نائینی بود، به خاطر این تخریب بسیار غصه می‌خورد.
وی اظهار کرد: خانه در حال ثبت اقبالیان را ویران کردند و گویی مسئولان شهر در خواب هستند. به بزرگوارانی مثل شهردار و استاندار محترم عرض می‌کنم که لازم نیست برای توسعه گردشگری در همدان، بافت تاریخی شهرهای خارج از ایران را بررسی کنید، در کاشان هم می‌توانید مشاهده کنید که مدیران با فرهنگ در همراهی با شهروندان دلسوز، چگونه از ساختمان‌ها مراقبت می‌کنند و با تبدیل آن‌ها به موزه، هتل، بوتیک هتل و خانه‌های بوم‌گردی از میراث فرهنگی شهر حمایت می‌کنند و دست بساز و بفروش‌ها را حتی اگر پزشک و با نفوذ باشند از تخریب ابنیه ارزشمند کوتاه کرده‌اند. باید یاد گرفت و باور کرد که می‌توان شهر را به سوی نابودی نکشاند و هویت آن را حفظ کرد. با غر زدن کاری پیش نمی‌بریم و هر شهروندی می‌تواند به نسل‌های بعدی ارزش میراث فرهنگی و محیط زیست را آموزش دهد.
وقف عمر
«حسین زندی» سردبیر هفته‌نامه همدان‌نامه در رابطه با خصوصیات آن زنده‌یاد، بیان کرد: زنده‌یاد نائینی یک فعال فرهنگی و اجتماعی به تمام معنا بود و به تک تک مردم این شهر، فکر می‌کرد. وی، از ما بسیار حمایت کرده و گویی مهم‌ترین حامی خود را از دست داده‌ایم.
وی افزود: بزرگترین نیکوکاری وقف عمر است و زنده‌یاد نائینی، علاوه بر دارایی، عمرش را وقف مردم این شهر کرد. او در تمام انجمن‌های فرهنگی حضور داشت و بر گردن تمامی اهالی فرهنگ حق دارد. زنده‌یاد نائینی الگوی فعالیت فرهنگی در همدان است. اگر امثال این مرد بزرگوار در این شهر باشند، موجب پیشرفت فرهنگ خواهد شد.
زندی در ادامه تصریح کرد: کسانی که مخالف علم و دانش پزشکی بودند باعث این اتفاق تلخ شدند چراکه وی از دوستداران علم و طرفداران صلح جهانی بود.
زندی از کسانی که حضور داشتند اعم از شعرا، موسیقی‌دانان، اعضای انجمن‌های ادبی و فرهنگی، اهالی رسانه، سینما و تئاتر، تشکر به عمل آورده و تصریح کرد: برای توسعه فرهنگی در این استان باید راه علی نائینی را در پیش گرفت.
حامی فرهنگ
تیمسار «حسن خلیلی» با اشاره به این‌که انجمن‌های فرهنگی و ادبی، عزیزی از دست دادند، عنوان کرد: جامعه هنری، یکی از مهم‌ترین حامیان خود را از دست داد. هیچ اتفاق فرهنگی در همدان نمی‌افتاد مگر این‌که زنده‌یاد نائینی در آن حضور داشت. وی همیشه از فرهنگ حمایت کرده و مردم را تشویق می‌کرد تا در این راه باشند.
وی ادامه داد: تئاتر بعد از زنده‌یاد نائینی، دچار رکود شده چراکه وی، بسیار از این هنر حمایت و آن را تبلیغ می‌کرد.
انسان دغدغه‌مند
«حبیب صادقی» یکی دیگر از اهالی فرهنگ چند بیتی از سروده‌های خود خواند و بیان کرد: دغدغه علی نائینی فرهنگ بود و به شعور مدنیت رسیده بود. یکی از کارهای او ایجاد کتابخانه در نانوایی‌ها بود تا کسانی که در صف هستند، از وقت خود استفاده کرده و به خواندن کتاب بپردازند.
«مریم رازانی» نویسنده همدانی با خواندن قطعه شعری از زنده‌یاد نائینی یاد کرد و گفت: زنده‌یاد نایینی اگر هنوز در بین ما بود، اولین نفر در صف مخالفان تخریب بناها قرار می‌گرفت. «نسرین ابوطالبی» نیز حاضران را مهمان چند بیت شعر کرد تا یاد زنده‌یاد برای همیشه در ذهن‌ها زنده بماند. «محمد افشار» دبیر انجمن شاهنامه‌خوانی چکاد با خواندن غزلی از حافظ از این فعال فرهنگی یاد کرد و «حسن خدایی» عضو انجمن نسیم الوند شعری از «احمد شاملو»، را به یاد زنده‌یاد نائینی خواند. در پایان مراسم «زهره پهلوانی» گوینده رادیو از طرف اهالی رسانه از زنده‌یاد نایینی به نیکی یاد کرد.
درباره زنده‌یاد نائینی
زنده‌یاد علی نائینی زاده ۱۸ مرداد ۱۳۲۸ در همدان بود. او پس از پایان تحصیلات وارد نیروی هوایی شد و پس از گذراندن دوره آموزشی در آمریکا ار استان‌های مختلف از جمله بوشهر خدمت کرد. او دهه شصت از کار برکنار شد و مدتی در چند کارخانه مشغول به کار شد، اما با بازنشستگی زودهنگام عمر خود را صرف فعالیت‌های فرهنگی در همدان کرد. نائینی در ۲۵سال گذشته با تشکل‌های مدنی و فرهنگی همدان همکاری داشته و در شکل‌گیری بسیاری از انجمن‌ها نقش موثر داشت. او به صورت داوطلبانه با بسیاری از گروه‌های تئاتر و رسانه‌ها در همدان همکاری می‌کرد. رسانه‌ها از او به عنوان یار رسانه و بزرگترین حامی فرهنگ همدان یاد می‌کنند. زنده یاد علی نائینی شامگاه ۱۷ فروردین سال ۱۴۰۰ بر اثر ابتلا به بیماری کرونا درگذشت.
زنده‌یاد نائینی را بیشتر شهروندان فرهنگ‌دوست همدان می‌شناختند و از او به فروتنی، ادب و عشق به فرهنگ و ادبیات یاد می‌کردند. وی همیشه با یک بغل نشریه و روزنامه در سطح شهر می‌گشت و به همه فرهنگ تعارف می‌کرد. چند روز به نوروز ۱۴۰۹ مانده به دفتر همدان‌نامه آمد و از احوالات اعضای تحریریه جویا شد.
او رفت و ما ماندیم با یک دنیا آه و افسوس و اشک‌هایی که بند نمی‌آمد و تنها کاری که از دستمان برمی‌آید نوشتن چند سطر به یاد اوست اگر چه قلم به معنای واقعی از وصف خوبی‌های آن مرد نکونام عاجز است. جای زنده‌یاد نائینی تا همیشه در برنامه‌های فرهنگی این شهر خالی خواهد بود.