ماجرای صعود به دره رودکلو
عرفان اسماعیلی کوکبی از صعود به سخت‌ترین دره ایران می‌گوید
دره رودکلو به عنوان سخت‌ترین و وحشی‌ترین دره ایران معرفی شده و تاکنون فقط ۲۱ نفر به این دره صعود کرده‌اند. در فصل‌های پر آبی کسی نمی‌تواند به این دره برود. «عرفان اسماعیلی کوکبی» متولد سال ۱۳۶۸ در همدان، ۹ سال است که دره‌نوردی انجام می‌دهد. وی ازپیمایش دره رودکلو برای ما می‌گوید.
اسماعیلی کوکبی در رابطه با دره‌نوردی توضیح می‌دهد: در کوهنوردی فقط صعود داریم اما در دره‌نوردی چنین نیست. رشته دره‌نوردی در فدراسیون تقریبا به رشته‌ای جدا تبدیل شده‌است. همچنین کلاس‌های آموزشی مقدماتی و پیشرفته را برگزار می‌کنیم و هرکس که بخواهد به‌صورت حرفه‌ای کار کند، باید این دوره‌ها را بگذراند.
این دره نورد همدانی درباره اولین دره فتح شده توضیح می‌دهد: اولین دره‌ای که فتح کردیم، دره‌ای به‌نام اندرست در شمال بود که سال ۸۷ وارد این دره شدیم. در آن زمان دره‌نوردی رشته‌ای جدا نبود و کسی دره‌نوردی نمی‌کرد و همان بچه‌های کوهنوردی بودند که دره‌نوردی می‌کردند.
اسماعیلی کوکبی با بیان این‌که دره رودکلو به عنوان سخت‌ترین و وحشی‌ترین دره ایران معرفی شده و تاکنون فقط ۲۱ نفر به این دره رفته‌اند، می‌گوید: رود کلو به معنای رود دیوانه است زیرا در فصل‌های پر آبی کسی نمی‌تواند به این دره برود. اخیرا از برج ۵ گروهی از تهران وارد این دره شد اما به‌دلیل پرآبی وحشتناک و بیش از حد، از اواسط دره که برخی صخره‌ها ارتفاعی حدود ۶۰۰ متر دارند، مجبور شدند که از آن سمت بیرون بیایند و دره به صورت کامل پیمایش نشد.
وی می‌افزاید: پیمایش ما در این دره چهار روز کامل زمان برد به‌طوری‌که۷ مهر صبح روز سه‌شنبه وارد دره شدیم و یکشنبه ۱۱ مهر خارج شدیم. شروع دره از دشت سیروک و انتهای آن روستای غریبی‌ها است و خروجی دره واقع در سد کارون ۳ است که در شهرستان ایذه قرار دارد. در آن پیمایش، تیم تهران کنیون پشتیبان ما بود. نکته‌ای که دره را متمایز می‌کند ارتفاع سطح دریا و شب‌های سردی است که در آن دره وجود دارد. یکی از دلایلی که پیمایش به شب چهارم رسید، شبی بود که حدود ۶۰ کیلومترباد سرعت داشت و اصلا نمی‌توانستیم از کیسه خواب بیرون بیاییم. حتی در این دره امکان امدادرسانی نیز وجود ندارد.
اسماعیلی کوکبی در خصوص دره‌نوردی در همدان معتقد است: این رشته نوپا و تازه تاسیس است اما در همدان سایت گردشگری گنجنامه و سایتی برای کسانی که تمایل دارند در آن‌جا تمرین کنند، وجود دارد که بالای آبشار گنجنامه، به این کار می‌پردازند. تیم هگمتان کنیون که تقریبا ۸ نفر عضو ثابت دارد و اکثر دره‌های ایران را پیموده‌اند.
وی درباره ارتباط دره‌نوردی با صخره‌نوردی و سنگ‌نوردی، بیان می‌کند: ابزار آن‌ها تقریبا مشابه است و در چند مورد، با یکدیگر متفاوتند. در دره‌نوردی به دلیل آب سرد، از لباس غواصی استفاده می‌کنیم تا دمای بدن را کنترل کند اما در سیستم سنگ‌نوردی و کوهنوردی به دلیل این‌که پیمایش با آن سخت است، به‌هیچ عنوان نمی‌توانیم از این لباس‌ها استفاده کنیم. کلاس‌های دره‌نوردی درجه‌های مختلفی دارد؛ درجه پیمایش، درجه‌های آبی، درجه کار با دما، درجه‌های مختلفی از کلاس‌های دره‌نوردی هستند.
اسماعیلی کوکبی در رابطه با تفریح در دره‌نوردی، بیان می‌کند: در دره‌نوردی به غیر از ورزش، تخلیه فکر و هیجان و همچنین جدال برای زنده ماندن بسیار لذت بخش است. کسانی که وارد این رشته می‌شوند، باید روحیه تیمی بالایی داشته باشند. همچنین نحوه کوله کشی بسیار مهم است و پیشنهاد ما این است که نفری ۳ لیتر آب و لباس مناسب همراه خود داشته باشند. توصیه ما این است که تور تفریحی برای کسانی که ذهنیت قبلی از کوه ندارند، برگزار نکنند.